
Prototyp skonstruowanego przez S. W. Władimirowa karabinu ukończono w 1944 roku. Kołową podstawę karabinu opracował A. A. Charykin. W następnych latach karabin był produkowany seryjnie, ale oficjalnie do uzbrojenia przyjęto go dopiero w 1949 roku jako PKP. Po opracowaniu wersji karabinu maszynowego piechoty rozpoczęto prace nad wersją przeciwlotniczą. Powstało kilka podstaw przeciwlotniczych różniących się konstrukcją i ilością umieszczonych na podstawie karabinów maszynowych. KPWT był często wykorzystywany jako broń przeciw p-lot na mniejszych jednostkach morskich (kutry, trałowce, holowniki).
W latach 50-tych skonstruowano wersję czołgową karabinu maszynowego KPW (nazwaną KPWT), w którą uzbrajano kolejne typy radzieckich transporterów rozpoznawczych, czołgów ciężkich oraz dział pancernych. W KPWT uzbrojono czechosłowacko - polskie transportery opancerzone SKOT. Karabin maszynowy PKP był od lat 60-tych wycofywany z uzbrojenia, ale produkcja wersji przeciwlotniczych i pokładowej była kontynuowana. KPW był produkowany w Polsce w Zakładach Mechanicznych Tarnów. Poza Federacja Rosyjską różne wersje KPW znajdują się na uzbrojeniu większości krajów zaopatrujących się w broń w byłych krajach Układu Warszawskiego oraz w krajach posiadających nadal na wyposażeniu pojazdy opancerzone typu BRDM-2, BTR-60, BTR-70, BTR-80 oraz SKOT.
Informacje
Dane podstawowe:
- Państwo: Związek Radziecki (ZSRR)
- Producent: ...
- Typ broni: wielkokalibrowy karabin maszynowy
- Prototypy: 1944
- Produkcja: ...
- Wyprodukowane egzemplarze: ...
Dane techniczne:
- Kaliber: 14,5 mm
- Nabój: 14,5 x 114 mm
- Pojemność magazynka: 40 nabojów (taśma nabojowa)
- Długość: 1 998 mm
- Szerokość: 1 350 mm
- Wysokość: ...
- Masa całkowita: 47,5 - 50,2 kg (karabinu)
- Zasięg skuteczny: 2 000 m
- Prędkość początkowa pocisku: 980 - 1 010 m/s
Wersje:
- PKP - pierwsza wersja seryjna. Karabin maszynowy KPW osadzony na podstawie kołowej, przystosowany do prowadzenia ognia do celów naziemnych.
- ZPU-1 - wersja przeciwlotnicza na podstawie skonstruowanej przez E.D. Wodopjanowa i E.K. Raczyńskiego, przyjęta do uzbrojenia Armii Radzieckiej w 1949 roku. Na podstawie zamocowany jest jeden km KPW.
- ZPU-2 - wersja przeciwlotnicza. Na podstawie umieszczone są dwa sprzężone km-y KPW. ZPU-2 był używany przez Ludowe Wojsko Polskie jako PKM-2 (Przeciwlotniczy Karabin Maszynowy).
- KPWT - wersja pokładowa. Wyposazona w wymienną lufę, elektrospust, pneumatyczny mechanizm przeładowania i osłonę lufy o większej średnicy niż KPW. Montowany w wieżach opancerzonego pojazdu rozpoznawczego BRDM-2, transporterów opancerzonych BTR-60, BTR-70, BTR-80, SKOT, OT-90 oraz montowany w dziale przeciwpancernym SU-122-54.
Użytkownicy:
- Związek Radziecki (ZSRR)/ Rosja (FR)
- Abchazja
- Algieria (ARLD)
- Angola (LRA)
- Armenia
- Azerbejdżan
- Białoruś (RB)
- Bośnia i Hercegowina
- Bułgaria (LRB)/ Bułgaria
- Chiny (CHRL)
- Czechosłowacja (CSRS)/ Czechy (RC)/ Słowacja (RS)
- Doniecka Republika Ludowa (DRL)
- Egipt (ARE)
- Estonia
- Gruzja
- Indie (RI)
- Irak (RI)
- Kambodża
- Kazachstan
- Kirgistan
- Korea Północna (KRLD)
- Libia (WLADżLS)
- Ługańska Republika Ludowa (ŁRL)
- Maroko
- Niemcy (NRD)
- Polska (PRL)/ Polska (RP)
- Sierra Leone
- Sudan
- Syria (SRA)
- Uganda
- Urugwaj
- Węgry (WRL)